Besta spáin á sumardaginn fyrsta var auðviðtað bara á mið-hálendinu og því brugðum við á það ráð að fara í skíðaferð utaní Hofsjökul á Arnarfell hið mikla. Ég, Stefán og Þórhallur lögðum af stað á 143. tind Þórhalls af listanum íslensk fjöll.
Við fengum mjög ákjósanlegt veður og náðum uppá hálendi áður en það fer allt í krapa og drullu. Við keyrðum að Kvíslárveitum og gengum þaðan á skíðum. Við komum auðvitað fyrst við á Arnarfelli hinu litla ( sem er nú reyndar örfáum metrum hærra ). Gengum svo uppí jökul, bakvið það og yfir Rótarjökul, sem er skriðjökull sem liggur niður á milli þeirra.

Nóg var af snjó á svæðinu, en hann var orðinn blautur og þungur. Þjórsárverin voru vel þakin snjó, en á einstaka stað var gat í snjónum þar sem maður sá smá straumvatn renna undir.
Þegar við vorum nýlagið af stað keyrðu framhjá okkur vélsleðamenn sem voru trúlegast á leiðinni inní Setur.

Dagurinn var með besta móti og var ég ber að ofan lengst af til dagsins til að fá sem mestan lit. Þegar heim var komið og ég sást var haft orð á því að ég liti út eins og Bjarnabófarnir í Andrésar andar blöðunum vegna sólgleraugnafara, en ég var ekki alveg nógu duglegur að taka þau af mér af og til..

Göngulengdin voru rúmir 27km, og tók þetta um 9 tíma, enda vorum við ekkert að flýta okkur, tókum slatta af myndum og nutum góða veðursins.

Þetta var í fyrsta skipti sem ég geng á skíðum, en ég fékk mér fjallskíði um daginn og er að komast inná að nota þau. Ég hef ekki skíðað í svona 5 ár og hef aldrei gengið á skíðum. Þetta tekur svoldið öðruvísi á heldur en að sviga eða ganga bara á skóm/þrúgum, lenti í að fá óþægilega blöðru á hælinn sem ég verð að bíða eftir að grói áður en haldið verður í næstu ferð. Ég gekk bara á Ice Evo klifurskónum, en það er hægt að smella þeim í bindingarnar.