Þar sem Gumma tókst að slasa sig á olnboga á aðfangadag gat hann ekki farið á Skessuhornið á öðrum í jólum eins og venjan er svo þetta árið var farin síðbúin ferð í byrjun janúar.
Eins og 2011 voru fengnir nýjir aðilar til að fylgja honum en Ágúst sem fór með honum í alpana 2010 kom með ásamt Kristjáni vini sínum og höfðu hvorugur þeirra komið á tindinn áður. Þetta var því mjög spennandi ferð fyrir þá og vorum við bara mjög heppnir með veðrið þrátt fyrir rigningu og snjókomu á leiðinni að fjallinu.
Aðstæður voru með betra móti þetta árið enda mikið búið að vera um hlýindi undanfarið og því dáldið af ís í leiðinni til að ná festum í klifrinu. Þó er langt frá því að ísleiðirnar í norðurveggnum séu klárar.
Ferðin var tekin rólega og rétt þegar við vorum að byrja á að hækka okkur upp í hrygginn sjálfann sáum við tvo aðra koma krossandi utaní hlíðinni sem fóru leiðina rétt á undan okkur.
Það er ekki oft sem maður sér aðra á þessum slóðum en gaman hefði verið að hitta þá sem varð ekki af þar sem þeir voru komnir vel á veg þegar við komum uppá hryggbrúnina.
Leiðin gekk bara þokkalega og aldrei þessu vant að þá var bara prýðilegt veður á horninu þennan dag og útsýni var þokkalegt yfir Borgarfjörðinn þar sem þoka gekk af og til yfir láglendið fyrir neðan okkur ásamt einu og einu skýji yfir horninu.