Eftir talsvert offseason íslensks veðurfars hafa komið nokkur göt í veðrið síðustu vikur. Í tveimur þessum óveðurshléum var skroppið út að berja smá ís.
Fyrst fóru Gummi og Haraldur í ísbíltúr í Búahamra þar sem tekið var smá session í Tvíburafossi ytri. Þetta var höfuðljósaklifur í myrkri svo ekki komu myndir úr þeirri ferð.

Seinni ferðin var farin sunnudaginn 9. des í bröttubrekku þar sem langvarandi frost hefur verið svo að fyrir lág að þar væri ís að finna.
Á ferðinni voru Arnar, Gummi og Haraldur. Að venju er spólað upp fyrstu höftin nokkuð hratt að raunverulegu klifurhöftunum. Þau voru flest í fínum aðstæðum og vorum við spenntir að fá aðeins að grípa í leiðsluklifur aftur eftir umtalsvert hlé.

Klifrið gekk þokkalega þó ryðgaðir værum og allt hafðist þetta á endanum. Þrátt fyrir mikla reynslu þá getur ýmislegt gerst ef menn verða kærulausir um stund. Íshaftið var mjög þröngt efst og Arnar hjó öxunum of nálægt hvor annari í þurrum og köldum ís með þeim afleiðingum að ísskel sprakk af íshaftinu og hann fékk flugferð, en allt fór vel þar sem Haraldur var vel vakandi og greip rétt í taumana.

Aðal haftið sem er ofarlega í leiðinni var í dáldið skemmtilegum aðstæðum þar sem við klifruðum vinstra megin bakvið fríhangandi kerti og hliðruðum svo yfir í aðal kertið áður en haldið var beint upp á brún þess. Í lokin er svo löng en auðveld spönn þar sem kálfanir fengu að njóta sín í botn.

Gaman að komast aftur af stað í klifrinu, nú er bara að vona að það frysti aftur eftir þennan hlákukafla sem kominn er yfir landið sem fyrst.

No Arnar's were harmed during the making of this article