Gummi og Haraldur hafa þvælst ýmsar leiðir saman, bæði í leiðsögn og í skemmtiferðum í gegn um árin en nú fékk Gummi þann heiður að taka annað skref í leiðsögn og aðstoða Harald við að leiða hóp í þverun Vatnajökuls. Þessi ferðamáti heillar dáldið og er talsvert frábrugðin brattanum sem maður hefur hvað mest verið að þvælast í sl. 16 árin.

Þrátt fyrir að hafa átt utanbrautargönguskíði og púlku í þónokkur ár hafa þau verið allt of lítið notuð og í vetur þegar hugmyndin kom upp var rykið dustað af búnaðinum og haldið með hann í smá undirbúningstúra. Fyrst ber þar að nefna einnar nætur ferð í Landmannalaugar með Helgu Maríu og hinsvegar með Óðni yfir Langjökul, en finna má myndagreinar um báðar ferðir hér á síðunni. Báðar ferðir voru ágætis undirbúningur fyrir þessa ferð fyrir utan venjulega fjallabröltið og fjallahlaupin.

Senn leið að ferð og þegar allt var tilbúið til brottfarar tók við smá bið eftir veðurglugga, en mikill lægðagangur var yfir landið og hafði verið í nokkrar vikur. Aðrið leiðangrar höfðu farið yfir jökul og lent í smá veðurhremmingum og við vildum helst hafa þetta sem öruggast og skemmtilegast sem þýðir m.a. að hitta á réttan veðurglugga.

Loksins gaf veðrið smá glugga til að leggja af stað og komast upp í Grímsvötn þar sem við skyldum bíða af okkur eitt lægðarskot áður en við gætum svo haldið áfram austur yfir jökulinn. Þá var lagt af stað á sunnudagskvöldi úr bænum. Við fengum hann Anton til að keyra okkur uppí Jökulheima og skutlaði hann okkur alveg upp á jökulsporðinn þar sem við hófum svo gönguna rétt upp úr miðnætti á klaka svo við dróum púlkurnar með skíðunum fyrst um sinn.
Eftir nokkra km vorum við svo komin í smá snjó svo að við gátum farið að nota skíðin með skinnum til að byrja með, en svo leið ekki á löngu þangað til við vorum komin í ágætis skíðasnjó.

Við gegnum í klukkustundarlöngum lotum og tókum pásur þess á milli sem er flott fyrirkomulag í svona ferðum. Þá er borðað og drukkið nesti dagsins í þessum stoppum og spjallað ásamt því að gera að eymslum ef það þarf t.d. að setja teip á fætur eða slíkt. Við gengum um 20km þessa nótt og tjölduðum svo um morguninn og sváfum mjög vel yfir daginn þegar sólin sá til þess að ekki væri kalt í tjöldunum og veðrið var bara prýðilegt.
Kvöld- og morgunmatur fór fram í partýtjaldinu góða þar sem við mokuðum hring-gryfju svo allir geti setið í hring og eldað og borðað saman. Þetta gjörbreytir svona ferðum þar sem án slíks tjalds eru allir í sínum tjöldum og hittast lítið sem ekkert á þessum matmálstímum. Svo þegar bætt er við góðum playlista og hátalara þarf ekki að útskýra þessa kosti frekar. Í raun var ekki hægt annað en að sofa vel eftir frábæra kjötsúpu sem við tókum með okkur á púlkurnar fyrir fyrsta "kvöldið".

Næstu nótt gengum við upp á Grímsfjallið þar sem skálar Jöklarannsóknarfélagsins standa á Svíahnúk eystri. Þar komum við okkur vel fyrir, borðuðum frábæran mat sem við vorum svo heppin að hafa getað látið flytja fyrir okkur upp á fjall. Eftir matinn fórum við í gufu, glöddumst og spjölluðum þangað til haldið var til koju eftir góða daga og nú þurftum við að bíða í um 2 sólarhringa eftir að lægð gekk yfir með sínu hvassviðri.

Bjart er allan sólarhringinn á þessum árstíma, svo dagur og nótt renna dáldið saman í huga manns þegar maður er á jöklinum. Við þetta og þá staðreynd að líklegast þyrftum við að snúa sólarhringnum aftur fyrir seinni hluta ferðarinnar náði Gummi að sofa mjög lengi, eða um 16klst. Svo vel að þegar hann var að vakna var farið að undrast um þennan svefn og farið að athuga með heilsu hans. Eftir svona góðan svefn var frábært að fá sér smá að borða, spjalla, kíkja í bækurnar í hillunni og spjalla aðeins meira áður en við fengum okkur svo aftur kvöldmat, gufuferð og annan lúr áður en við skyldum halda af stað í seinni hluta ferðarinnar - í þetta skipti til að ganga að degi til en ekki nóttu.

Morguninn eftir var mesti vindurinn genginn niður svo við hófum göngu aftur á þokkalegum tíma eftir að hafa gengið frá lúxusskálanum eftir dvöl okkar þar.
Fyrstu kílómetrana var farið niður brekkuna af fjallinu á sléttuna löngu og breiðu í austurátt. Þar biðu okkur þónokkrir ógengnir kílómetrar á sléttum skjannahvítum jökli í hvítri þoku. Það að ganga í nýsnævi og þoku er ansi gefandi, þegar maður er hættur að hugsa til þess að vera hamstur í hvítri kúlu að þá verður þetta bara nokkuð skemmtilegt og krefjandi.
Þegar maður er að leiða að þá fylgist maður vel með leiðsögutækjunum, Gummi notaði mest úrið í þessari ferð en einnig GPS tæki og áttavita, að þá er maður að ganga dáldið mikið í sveigum þegar maður er ekki með viðmiðun um átt. Viðmiðunin getur verið útsýni, vindur, skafrenningur eða skuggi en við höfðum ekkert slíkt á stórum kafla sem gerði þetta mjög spennandi.

Þegar við vorum búin að ákveða næturstað og að koma okkur fyrir sáust Kverkfjöll skyndilega þar sem þau eru mjög tilkomumikil séð af jöklinum.
Frá Grímsfjalli niður Skálafellsjökul eru 3 dagleiðir, um 80km og tókum við 30km fyrri tvo daganna af þessum 3 og vorum þá komin á brún Skálafellsjökuls seinna kvöldið svo þá var bara eftir að skóta sér niður hann að veginum upp að gamla Jöklaseli.

Við kláruðum fyrir hádegið niður Skálafellsjökulinn og hittum aftur Anton sem kom og sótti okkur aftur. Öll vorum við í miklu stuði eftir að hafa klárað þessa 123km ferð okkar yfir jökulinn og var bara partý í bílnum alla leiðina í bæinn. Sungið, spjallað, hlegið og sýna hvort öðru myndir og njóta þess að hafa klárað þessa áskorun saman.

Ég vil þakka kærlega fyrir samfylgdina í ferðinni, ég eignaðist marga nýja og góða vini sem ég vonast til að hitta sem fyrst aftur, og það vonandi á fjöllum! Takk fyrir mig!
-Gummi